30/12/13

Κάλαντα; Μας τα ’πε ο Κάντας.

Στη Γαλλία θεωρείται είδηση το ότι  χιλιάδες σπίτια έμειναν χωρίς ρεύμα για τρίτη ημέρα, εξαιτίας θεομηνίας. Στην Ελλάδα θα ήταν είδηση το ότι μόνο χιλιάδες και όχι εκατομμύρια ή έστω εκατοντάδες χιλιάδες έμειναν χωρίς ρεύμα και μάλιστα μόνο για τρεις ημέρες. Αυτό εξαιτίας φορομηνίας.

Στην Ελλάδα τα ομαδικά αθλήματα ανεβαίνουν πάλι. Κάποτε βλέπαμε ομογενείς παίκτες με ελληνικότατα ονόματα που δεν γνώριζαν ελληνικά. Τώρα το βλέπουμε αυτό σε πρόεδρο ΠΑΕ.

Ο επιπλέων Στουρνάρας είναι ο επιπλέον της ομάδας των 58. Όχι ο 59, αλλά ο μηδέν. (Από το 0 μέχρι και το 58 έχουμε 59 αριθμούς)

Με τις θυσίες μας σώσαμε, είπε στον Πρετεντέρη, το ευρώ. Όχι την Ελλάδα. Συμφωνούμε.

Εμείς θα του θυμίσουμε ότι η τεχνητή ανάπτυξη είναι χαμηλότερη από την φυσική ύφεση. Όπως η τεχνητή νοημοσύνη δε μπορεί να ανταγωνιστεί την φυσική ηλιθιότητα.

Παλιό τραγούδι: (Οχ αμάν) «Ερντογάν / γιατί τα πεντοχίλιαρα δεν είναι πετσετάκια;»

ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Πηγαίνω στο καφενείο και αντί για ουίσκι παραγγέλνω πετρέλαιο για να αισθάνομαι άρχοντας. Έτσι κι αλλιώς τι μας έφερνε ο καφετζής και πίναμε;

Δεν δέχτηκε η γυναίκα μου να κάτσει στο μαγαζί μέχρι τις 11 το βράδυ γιατί, Σαββατιάτικα, είπε, τι θα μαγείρευε και πώς θα ετοίμαζε το τραπέζι; Εγώ δεν της είχα εμπιστοσύνη να την αφήσω μέχρι το μεσάνυχτα μόνη στο σπίτι. Κάτσαμε και οι δύο στο μαγαζί, η γυναίκα μου μαγείρευε κι εγώ καθόμουνα στο ταμείο κι έριχνα πασιέντζες. Κατά τις 11 κλείσαμε στρώσαμε τραπέζι και τότε πλάκωσαν οι πρώτοι πελάτες και χτυπούσαν το τζάμι να μπουν μέσα να τους κεράσουμε.

Κι εγώ τη γυναίκα μου τη βάζω πάνω απ’ όλα. Όλες τις άλλες από κάτω.

Πρόπερσι στις γιορτές ήμουν μισοχαρούμενος, πέρσι μισολυπημένος και φέτος μισός.

Στο μπαρ το ποτήρι δεν το βλέπω μισοάδειο. Το βλέπω μισοαπλήρωτο.

Μονά ζυγά και στα ταξί; Μας πήραν είδηση; Εγώ πάντα μονά-ζυγά έπαιζα με τον ταξιτζή. Αν είχα πάνω μου λιγότερα λεφτά απ’ όσα έγραφε το ταξίμετρο παίζαμε για αν θα τον πληρώσω ή όχι. Αν το μικρότερο χαρτονόμισμα που είχα πάνω μου ήταν πάνω από το ποσό του ταξίμετρου, τότε παίζαμε μονά ζυγά για το αν θα μου δώσει ρέστα ή όχι. Μια φορά μόνο δεν έπαιξα μονά-ζυγά με τον ταξιτζή γιατί ούτε εγώ, ούτε εκείνος είχαμε λεφτά πάνω μας.

Τίτλος που απορρίψαμε: "Όλα από χέρι καμένα και τα ξύλα μας βρεγμένα".
(Κι η σανίδα τους βρεγμένη)

Δεν υπάρχουν σχόλια: