Παππάς περί οπής

Από την εξομολόγηση Παππά στο Μίλα Πορτοκάληα: «Πώς κατήντησα ναζιστής».
Ο πατήρ μου, εξαίρετος στρατιωτικός συνεργάτης του Γεωργίου Παπαδοπούλου, με ώθησε ίνα συμπαθήσω τους ναζιστάς κατακτητάς της πατρίδος μας. Εις νεαρήν ηλικίαν ηναγκάσθην ένεκα οικονομικής ανάγκης, εξαιτίας της Δημοκρατίας, να παίξω εις σαδιστικάς ταινίας, αρχικά ως κομπάρσος μετέπειτα όμως ως στάντμαν. Προήχθην λόγω εξαιρετικού χαρακτηριστικού του σώματός μου.

Εις τας περισσοτέρας των ταινιών υπεδυόμην, αντικαθιστούσα τον κώλο τού εκάστοτε χοντρόκωλου, πλατύκωλου ή άκωλου πρωταγωνιστή. Το ψευδώνυμό μου εις τους τίτλους ήτο άλλοτε «Κωλαράκης από τα Χανιά» ή «Κωλαράκος από τη Μάνη». Κατά την διάρκειαν των γυρισμάτων άλλες φορές με έλεγαν «Κωλόπουλο», παράλλες «Κώλερ» ή «Κωλαράκεν». Έπαιξα σε πολλές ταινίες και αργά ή γρήγορα θα γινόταν το «ατύχημα» που πάντα σου ’ρχεται από πίσω, από κει που δεν το περιμένεις.

Ύπουλο χτύπημα πίσω από την πλάτη μου, καθώς έσκυβα να πιάσω το σαπούνι στην ταινία «WC-SS», που στην Ελλάδα προβλήθηκε με τον τίτλο «Κωλοκατάσταση». Μου τη φόρεσεν ο πρωταγωνιστής που δεν άντεξε στη θέα να έχω ομορφότερο κώλο από τον δικό του. Σημείωση, τον κορόιδευαν ως «Σαπιοκωλά». Εισέπραξα αποζημίωση περί οπής βεβαίως-βεβαίως, αλλά έτρεξε λίγο αίμα, εξού η έμπνευσις του συνθήματος «Αίμα – Τιμή – Να μη σου Μπει». Tο γνωρίσατε ελαφρώς παραλλαγμένο. Από του «ατυχήματος» με κατέτρεχαν μίσος και εμμονή να φορώ τη στολή του πρωταγωνιστή σ' εκείνη την ατυχή για μένα σκηνή. Έτσι προέκυψε η γνωστή φωτογραφία. Για να μην κωλοβαράω είπα να βαράω άλλους με το δάχτυλο στην σκανδάλη. Τα υπόλοιπα γνωστά. Το ατύχημα με έκανε έκτοτε πρωταγωνιστή. Τελευταία μου ταινία «Με το δάχτυλο στο κωλάκι».