24/7/13

Ρουσφετάκιας με αγάπη

Γιατί διαμαρτύρονται για τις απολύσεις στο Δημόσιο; Τι να πω εγώ που τους διόριζα προεκλογικά κι κείνοι με σίγουρη τη θέση όταν ερχόταν η μέρα των εκλογών με ξέχναγαν, δεν ψήφιζαν τον δικό μου υποψήφιο και ψήφιζαν άλλον. Μετά τους εξηγήθηκα. Θα σας βάλω προεκλογικά στο Δημόσιο, αλλά ως έκτακτους, συμβασιούχους. Αν δε βγει ο δικός μου θα σας διώξουν. Πάλι την πάταγα, δεν ψήφιζαν τον δικό μου γιατί δεν φοβόντουσαν απόλυση. Οι ξύπνιοι με το που πάτησαν στην υπηρεσία τους προσέφευγαν σε δικαστήρια ότι εξυπηρετούν απαραίτητες διαρκείς ανάγκες και ζητούσαν διορισμό. Μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεσή τους είχαν περάσει 10 εκλογικές αναμετρήσεις. Δεν ψήφιζαν τον δικό μου ούτε για ένα ευχαριστώ. Ψήφιζαν άλλους, κάποιους που τους εξασφάλιζαν δάνεια, άδειες, φοροαπαλλαγές, επιδόματα αναπηρίας και τέτοια ανταγωνιστικά του διορισμού προϊόντα. Οι ανάγκες που εξυπηρετούσαν όμως ήταν για μένα και τον βουλευτή μου διαρκείς, αφού πάντα χρειαζόμαστε σταυρούς επανεκλογής, τι να κάναμε; Συνεχίζαμε και διορίζαμε. Τελευταία ξεπέσαμε σε μονιμοποίηση συμβασιούχων, προκηρύσσοντας διαγωνισμό ΑΣΕΠ με κριτήρια που κάλυπταν μόνο αυτοί. Πάλι όμως δε μας ψήφιζαν γιατί δεν πέρναγαν ούτε στο ΑΣΕΠ και πέρναγαν άλλοι άσχετοι τους οποίους δεν είχαμε υποσχεθεί τίποτα, οπότε γιατί να μας ψηφίσουν. Φτάσαμε στα όριά μας. Αλλά δεν πτοούμεθα. Τώρα για να διορίσουμε κι άλλους πρέπει ν’ αρχίσουν να φεύγουν οι πρωινοί. Και πάλι παραπονιούνται. Κατάλαβες; Δε φτάνει που δεν αναγνωρίζουν ότι μας χρωστάνε κάτι φτάσαμε στο σημείο να μην αναγνωρίζουν τα χρέη τους, αλλά μ’ αυτά δε μπορούμε να ασχοληθούμε. Ακόμα και τα χρέη διεκδίκησαν και κέρδισαν μονιμότητα για όλους. Είναι αμνήμονες. Γι’ αυτό, ε ρε Μνημόνιο που τους χρειάζεται.

Ευτυχώς, ο λαός δεν ξεχνά, διορίζεται ξανά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: