Είναι άξιο λόγου το πώς τα καταφέρνουμε να ξεκινάμε συνεχώς να προχωράμε ακάθεκτοι και να μένουμε πάντα στο ίδιο σημείο. Η Ελλάς με βήμα σημειωτέον. Ο Μέργος έφυγε, η περεταίρω μείωση του κατώτατου μισθού αναμένεται. Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι ο Κουβέλης έβαλε κόκκινη γραμμή και στις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, προφανώς για να θυμηθεί να διαφωνήσει με αυτό την ώρα που θα το δέχεται. Είπα να μην είμαι αγνώμων. Σήμερα θα ευχαριστήσω άλλον έναν πρώην πρωθυπουργό. Ευχαριστούμε, κύριε Σημίτη για το ευρώ σου μέσα, το κέρατό σου το τράγιο. Μην ξεχάσω ν' ανάψω ένα κερί στο μπόι του μην ξοδευόμαστε. Τι κάνω όμως; Γιατί βρίσκομαι αραχτός σε καναπέ αναμονής τραπεζικής αιθούσης κοινού; Παλιά φοβόμουν να μείνω σπίτι μου μη με ληστεύσουν. Φοβόμουν και να βγω απ' το σπίτι μου μην το κλέψουν. Φοβόμουν και να περπατήσω στο δρόμο επίσης για να μη με ληστεύσουν. Τώρα αναρωτιέμαι: Μου αφαιρούν χρήματα από το 2009. Γίνεται αυτό με χρήση βίας ή πρόκειται για απλή κλοπή; Πάντως είναι κατά συρροή. Νοσταλγώ τα παλιά πονηρά χρόνια. Τουλάχιστον τότε οι ληστές του πεζοδρομίου μας έλεγαν «Τα λεφτά σου ή τη ζωή σου». Οι ευρωφιλελεύθεροι τώρα μας λένε «Και τα λεφτά σου και τη ζωή σου». Ό,τι και ν’ απαντήσουμε στους ληστές του πεζοδρομίου, «Τη ζωή μου», «Τα λεφτά μου» ή «Δεν ξέρω, δεν απαντώ» μας έπαιρναν τα λεφτά. Οι ευρωφιλελεύθεροι δεν μας δίνουν τη δυνατότητα ν’ απαντήσουμε τίποτα. Έτσι κι αλλιώς μας παίρνουν τη ζωή μας. Γι' αυτό δε μπορώ να πω πια "Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;" Ναι, δεν έχουμε πια καθεστώς ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πια κυβερνών κόμμα είναι κυβερνητικό. Δεν κυβερνά, μόνο διορίζει σε συμβούλια και επιτροπές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου