Μην απολύεις τον δούλο σου, δες πρώτα

Για τη δικαιολόγηση των επερχόμενων απολύσεων στο Δημόσιο επιστρατεύεται ένα από τα πιο γελοία επιχειρήματα μνημονιακών: «Για ποιο λόγο», λένε κάποιοι, «…να πληρώσει την κρίση μόνο ο ιδιωτικός τομέας και όχι και ο δημόσιος;» Πάρα πολύ ωραία. Δηλαδή άμα απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι θα μειωθούν οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα; Αφού δεν αλληλεπιδρούν έτσι οι απολύσεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα τι να πούμε; Ότι οι απολυμένοι πρώην ιδιωτικοί υπάλληλοι είναι ζηλιάρηδες; Δηλαδή δεν σκέφτηκαν ποτέ να είχαν κι αυτοί μια «μόνιμη» θέση στο Δημόσιο που τους έφαγαν οι «άχρηστοι»; Όλοι συμφωνούν ν’ απολυθούν οι επίορκοι, οι μονίμως απόντες και όποιοι άλλοι κακοί δημόσιοι υπάλληλοι. Όταν όμως οι «αρμόδιοι» δε μπορούν να διώξουν ούτε αυτούς γιατί να προχωρήσουμε σε οριζόντιες απολύσεις με απρόβλεπτα πιθανά διοικητικά και κοινωνικά αποτελέσματα; Επειδή οι δήθεν αρμόδιοι δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται για τη σωστή διοίκηση του κράτους, αλλά για εξοικονόμηση χρημάτων υπέρ των διεθνών τοκογλύφων. Πώς αλληλεπιδρούν οι απολύσεις στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα; Κάθε απόλυση δημοσίου υπαλλήλου εξασφαλίζει άλλη μία απόλυση ιδιωτικού υπαλλήλου. Εννοείται, αφού σύμφωνα με οικονομολόγους σήμερα την αγορά στηρίζουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, σχεδόν οι μόνοι που μπορούν να ψωνίσουν. Αν απολύσεις 25 χιλιάδες από αυτούς να είσαι σίγουρος ότι η αγορά θα χάσει 25 χιλιάδες πελάτες. Απολύσεις στο δημόσιο εις υγείαν των κορόιδων του ιδιωτικού τομέα. Δεν ξεχνώ ότι οι άνεργοι δεν διαχωρίζονται σε πρώην δημόσιους ή ιδιωτικούς υπαλλήλους ή ελεύθερους επαγγελματίες. Στο ίδιο τσουβάλι μπαίνουν όλοι.