18/2/13

Μη σώσουν να έρθουν

Το ερώτημα δεν είναι γιατί δεν έρχονται επενδυτές στην Ελλάδα, αλλά «γιατί να έρθουν».

Στην Ελλάδα αν είσαι πλούσιος δεν είσαι υποχρεωμένος να τηρήσεις καμία κοινωνική συμφωνία, κανένα νόμο ή ηθική υποχρέωση. Ακόμα και να σε πιάσουν για φοροδιαφυγή, ακόμα και με δηλωμένα χρέη και πρόστιμα δεν είναι ανάγκη να πληρώσεις τίποτα. Η λεγόμενη λίστα Λαγκάρντ παραμένει αναξιοποίηση παρά το ότι σε άλλες χώρες η αντίστοιχη λίστα τους απέφερε χρήματα. Στην Ελλάδα αν έχεις λεφτά κάνεις ό,τι σου καπνίσει. Ό,τι ώρα θέλεις απολύεις, μειώνεις μισθούς, πληρώνεις δεν πληρώνεις εργοδοτική εισφορά στα ασφαλιστικά ταμεία, κλείνεις όποτε γουστάρεις την επιχείρησή σου και επενδύεις στο χρηματοπιστωτικό τομέα, στο διεθνή τζόγο δηλαδή, κανείς δε σου λέει τίποτα. Χτίζεις όπου γουστάρεις παραβιάζεις όσες πολεοδομικές διατάξεις θέλεις, είσαι άρχοντας. Ακόμα και όσοι μεγαλοοφειλέτες του δημοσίου πήγαν φυλακή δεν ακόμα δεν πλήρωσαν τίποτα.

Και όμως αυτές οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές για επενδύσεις. Κανείς δεν έρχεται να τοποθετήσει τα λεφτά του σ’ αυτή την εύκολη χώρα (όπως λέμε «εύκολη πουτάνα», αναφορά στην ταινία «Ο Ταξιτζής» του Σκορτσέζε (1976) με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, πρώτη εμφάνιση της μικρής τότε Τζόντι Φόστερ.

Και όμως οι επενδυτές προτιμούν δύσκολες χώρες, όπου δε μπορείς ν’ αποφύγεις την πληρωμή φόρου, όπου τα μεροκάματα και οι μισθοί είναι πολύ πιο «ακριβά» προϊόντα. Κάποιος για να βάλει τα λεφτά του σε μια χώρα πρέπει να είναι σίγουρος ότι η κοινωνία είναι υγιής. Ποιος θα έκανε επενδύσεις π.χ. στην αφρικανική Ρουάντα;

Η Ελβετία είναι οικονομικά εύρωστη χώρα λόγω των καταθέσεων μη Ελβετών ξένων σε ιδιωτικές της τράπεζες ή λόγω της ισχυρής βιομηχανικής βάσης της με μονάδες παραγωγής προϊόντων με διεθνή ετικέτα; Ακόμα και ο δυνατός τουρισμός της Ελβετίας στις Άλπεις θεωρείται σ’ αυτή τη χώρα πιο σημαντική μονάδα από το τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζες κάνουν κακό στην οικονομία όταν κινδυνεύουν να φαλιρίσουν. Όταν πηγαίνουν καλά κάνουν καλό στον εαυτό τους μόνο και σε κανέναν άλλο.

Γιατί μιλάνε για ανάπτυξη στις φτωχές χώρες της Ευρώπης; Οι αστικές τάξεις αυτών των χωρών καταργούν τις μονάδες παραγωγής και τα λεφτά τους τα ρίχνουν στο διεθνή χρηματοπιστωτικό τζόγο που είναι γι’ αυτούς πολύ περισσότερο επικερδής. Η παραγωγή μετακινείται στην Ασία. Η Ευρώπη θα παράγει μόνο προϊόντα υψηλής ποιότητας, (για πόσο ακόμα;) δουλειά που κάνουν μόνο οι πλούσιες «φιλογερμανικές» χώρες. Η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία, ίσως και η Ιταλία, Ιρλανδία, Βουλγαρία, Κύπρος, Ρουμανία, πιθανώς και άλλες, θα είναι χώρες παροχής υπηρεσιών, όπως ο τουρισμός. Τι θα κάνουν οι λαοί της; Σύμφωνα με τους οικονομολόγους πολύ απλά θα εγκαταλείψουν τις χώρες τους. Χαρακτηριστικά σε λιγότερο από τρία χρόνια η Βουλγαρία θα έχει μόνο 5 εκατομμύρια κατοίκους.

Είναι αδύνατον να βρεις επενδύσεις σε μία χώρα που καταρρέει, της οποίας οι κάτοικοι δεν έχουν αγοραστική δύναμη. Κανείς δεν θα δώσει τα λεφτά του για να ανοίξει δουλειές σε τέτοιο ερείπιο, ίσως τα βάλει για ν’ αγοράσει μια επιχείρηση που φτήνυνε πολύ και για κάποιο χρονικό διάστημα τους συμφέρει να την έχουν. Σε καμία περίπτωση δεν ευνοούνται από την περαιτέρω ανάπτυξη τέτοιας επιχείρησης. Όλα είναι τζόγος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: