26/1/13

26 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ (OLA)

Ημέρα Σαββάτου ημέρα αργίας για τον Εβραίο που κάτι γυρεύει στο παζάρι, 26η Ιανουαρίου, η Γη δεν σταμάτησε να γυρίζει, συναντήσαμε τον Ήλιο για πρώτη φορά στις 7:33, ένα λεπτό νωρίτερα από χθες, το ξεπροβόιδισμά του ένα λεπτό αργότερα από χθες, στις 5:40, η μέρα μεγάλωσε άλλα δύο λεπτά, να τα εκατοστίσει.

Σήμερα γιορτάζει ο Ξενοφών που μας κέρασε και στις 10 Απριλίου. Ξενοφώντας, Φώντας, Φόνης, Ξενοφωντία, Ξενοφωντίνα, Ξενοφούλα, Ξενοφώντη, Ξένια.

Μέρα σαν τη σημερινή, 26η Ιανουαρίου του 1825 υπογράφεται στο Λονδίνο από τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης Ιωάννη Ορλάνδο και Ανδρέα Λουριώτη και τον Οίκο Ρικάρδο, το δεύτερο δάνειο της Ανεξαρτησίας, ύψους 2.000.000 λιρών Αγγλίας. Και μετά τα λεφτά, ήρθαν τα κλεφτά.

Σαν σήμερα πέθανε στα 69 του το 1977 ο κινηματογραφικός παραγωγός Φιλοποίμην Φίνος, ιδρυτής της θρυλικής «Φίνος Φιλμς». Είχε σπουδάσει νομικά, αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς για τον κινηματογράφο δεν έγινε δικηγόρος. Πάλεψε να γίνει σκηνοθέτης, απέτυχε παταγωδώς και το γύρισε στην παραγωγή. Ήταν αυτός που έδωσε ώθηση στην καριέρα της Ειρήνης Παπά, ωστόσο ποτέ δεν πίστεψε ότι η Μελίνα Μερκούρη θα μπορούσε να γίνει αστέρας της μεγάλης οθόνης, εξαιτίας του μεγάλου στόματός της. Έτσι, έχασε την ευκαιρία να βγάλει την εταιρία του και όλο τον ελληνικό κινηματογράφο εκτός των συνόρων, όταν αρνήθηκε την πρόταση να αναλάβει τη συμπαραγωγή της ταινίας «Ποτέ την Κυριακή» το 1960. Τελευταία παραγωγή του ήταν η ταινία «Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδεύεται» (1977), με πρωταγωνιστή τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο σε σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη. Αυτή αποτέλεσε την «ταφόπλακα» της ήδη χρεοκοπημένης «Φίνος Φιλμ».

Σαν σήμερα, 26η Ιανουαρίου του 1970 οι Σάιμον και Γκαρφάνκελ κυκλοφορούν το κλασσικό, πλέον, άλμπουμ τους «Bridge Over Troubled Water», που είναι και το κύκνειο άσμα της συνεργασίας τους.

Σαν σήμερα το 1996 ξεκινά η κρίση των Ιμίων και όχι των Ίμια που λέγανε διάφοροι …άσχετες. Ο δήμαρχος Καλύμνου Δημήτρης Διακομιχάλης, θορυβημένος από το γεγονός της αμφισβήτησης της ελληνικότητας των βραχονησίδων από τους Τούρκους, υψώνει την ελληνική σημαία σε ένα από τα δύο νησιά. Θα κατηγορηθεί αργότερα από τους συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ ότι ήταν αυτός που έριξε λάδι στη φωτιά. Πάντως στο πλαίσιο της διάκρισης εξουσιών, ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι σαφώς καθορισμένος από το Σύνταγμα και άλλους χίλιους νόμους. Μη μπλέκουμε τα ίδια και τα ίδια με τις αμυγδαλές.

26η Ιανουαρίου του 1848 ο Αμερικανός συγγραφέας Χένρι Ντέιβιντ Θόρο παραδίδει στον εκδότη του τα χειρόγραφα του δοκιμίου του «Πολιτική Ανυπακοή», που άσκησε μεγάλη επιρροή σε πολιτικούς ηγέτες, όπως ο Γκάντι και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και η Λιάνα Κανέλλη.

Σαν σήμερα το 1895 πέθανε στα 57 του ένας ποιητής, κορυφαίος εκπρόσωπος της Α' Αθηναϊκής Σχολής, ο Αχιλλέας Παράσχος, Νασάκης ή Νασίκογλου. Μιλάμε για μεγάλη καψούρα: Την θέλω ασθενή εγώ την φίλην μου ταχείαν, ωχράν την θέλω και λευκήν ως νεκρικήν σινδόνην, με είκοσι φθινόπωρα, με άνοιξιν καμίαν, μ'ολίγο σώμα - άνεμον σχεδόν - ολίγην κόνιν. Την θέλω επιθανάτιον μ' αθανασίας μύρον, κόρην και φάσμα, σάβανον αντί εσθήτος σύρον...Θέλω την φίλην μου ωδήν εκλείπουσαν ηρέμα, αθανασίας βλέπουσαν οδόν εις τάφου στόμα· καλήν και μελαγχολικήν, με ήρεμον το βλέμμα, με φυομένην πτέρυγα εις καταρρέον σώμα. Ω, πώς θα ενοσήλευον την κόρην τελευτώσαν! με ποίαν, ποίαν άφωνον στοργήν θα την προσείχα· θα είχε προσκεφάλαιον καρδίαν αγαπώσαν και μόνον μου αντίζηλον τον θάνατο θα είχα. Ω, πόσας δεν ητένισα νεάνιδας δακρύων, διότι ήσαν κάτωχροι κι είχον μορφήν νοσούσαν. Ω, πόσας εσυνόδευσα νεκράς εις το μνημείον, νομίζων πως ακολουθώ την φίλην μου θανούσαν. Ποσάκις είδον ν' ανοιχθεί νεκράς αγνώστου στόμα και μ' είπεν: "ακολούθει με! εγώ είμαι το πτώμα!"

Δεν υπάρχουν σχόλια: