ΕΥΤΥΧΩΣ ΣΩΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ…

• Δουλεύουμε έξι μέρες τη βδομάδα και γλυτώσαμε τη νυχτερινή έξοδο της Παρασκευές και τα πολυέξοδα διήμερα που τα κάναμε και τριήμερα με την «ασθένεια» της Δευτέρας και την άδεια από τη σημαία της Παρασκευής.
• Μας πήρε η τράπεζα το σπίτι και απαλλαχτήκαμε από το στεγαστικό δάνειο.
• Μπορεί να παίρνουμε 520 € το μήνα, αλλά ψωνίζουμε με τιμές Παρισίων και Βρυξελλών.
• Μας απολύουν χωρίς προειδοποίηση για να μη μας πιάνει κατάθλιψη.
• Το εισιτήριο στα νοσοκομεία πήγε στα 25 €, ενώ στα θέατρα για να επιβιώσουν το πήγανε στα 10-12 €. Άρα θα ξεχνάμε την αρρώστια μας πηγαίνοντας στο θέατρο και θα μας μένουν και 13-15 € για τρελό ξεφάντωμα.
• Καταργήθηκε το σύνθημα της δεκαετίας του ’60 για τους αστυνομικούς, το «Τρεις κι εξήντα παίρνετε και τον κόσμο δέρνετε». Τότε οι αστυνομικοί έπαιρναν μισθό τρεις χιλιάδες κι εξήντα δραχμές. Σήμερα ο αστυνομικός παίρνει δύο € κι εξήντα λεπτά την ώρα. «Δυο κι εξήντα παίρνετε και τον κόσμο δέρνετε». Για να σας πούμε την αλήθεια, κάπου πρέπει να ξεσπάσουν και οι αστυνομικοί. Πού να ξεσπάσουν; Στα αφεντικά τους ή στους χρυσαυγίτες που τους τρώνε τη δουλειά; Δεν τους παίρνει και ξεσπάνε στον απλό άνθρωπο που διαδηλώνει. 
• Ησυχάσαμε από τις τράπεζες γιατί δεν έχουμε δικαστήρια γιατί μια κάνουν αποχή οι δικαστικοί δυο απεργούν οι δικηγόροι, τρεις οι μάρτυρες, τέσσερις οι κατηγορούμενοι.