23η Οκτωβρίου του 1915 35.000 γυναίκες διαδηλώνουν στη Νέα Υόρκη, διεκδικώντας δικαίωμα ψήφου.
Εκεί, ψήφος γυναικών είχε καταγραφεί το 1890 στην πολιτεία Ουαιόμινγκ των ΗΠΑ και το 1893 στη Νέα Ζηλανδία. Στις άλλες χώρες μέχρι το 1920. Πρώτη η Φιλανδία που επιτρέπει το ψήφισμα στις γυναίκες το 1906. Ύστερα η Βρετανία το 1918, η Γερμανία το 1919, οι ΗΠΑ το 1920, η Ισπανία το 1931, η Γαλλία το 1946 και η Ελβετία σε Ομοσπονδιακό επίπεδο το 1971.
Το δικαίωμα της γυναικείας ψήφου στην Ελλάδα εντάσσεται στο Σύνταγμα του 1952 και ορίζεται η σύνταξη ειδικού νόμου. Γι' αυτό οι γυναίκες δεν ψηφίζουν στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1952 αφού ο σχετικός νόμος υπογράφεται την 1/1/1953. Έτσι και μετά το θάνατο του βουλευτή Μπανονίκα το Δεκέμβριο, γίνονται αναπληρωματικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη, όπου όχι μόνο ψηφίζουν γυναίκες αλλά εκλέγεται η πρώτη βουλευτής Ελένη Σκούρα.
Δεν υπάρχει θηλυκό του όρου βουλευτής γιατί ως νεολογισμός πέρασε όταν δεν υπήρχαν γυναίκες σ’ αυτή τη θέση. Τα βουλευτίνα και βουλευτέσσα είναι κολοκύθια τούμπανα.
Το πρώτο βήμα είχε γίνει το 1930, όταν επί κυβερνήσεως Βενιζέλου, αναγνωρίστηκε το δικαίωμα ψήφου με τόσο περιοριστικούς όρους, όμως, που ήταν μάλλον δώρον άδωρον! Το δικαίωμα ψήφου ίσχυε μόνο για τις δημοτικές εκλογές, αφορούσε μόνο το δικαίωμα του εκλέγειν και όχι του εκλέγεσθαι, ίσχυε μόνο για τιςεγγράμματες Ελληνίδες και οπωσδήποτε άνω των 30 ετών. Το 1934, οι γυναίκες καλούνται να ψηφίσουν στις δημοτικές εκλογές για πρώτη φορά.
Πόσες όμως Ελληνίδες ήξεραν γράμματα; Το 70% ήταν αναλφάβητες. Κι έτσι, εκείνες που ψήφισαν σε ολόκληρη τη χώρα δεν ξεπερνούσαν τις 240! Σήμερα οι γυναίκες βγάζουν πρωθυπουργούς, μέχρι στιγμής άντρες.
Η αλήθεια είναι μία: υπάρχουν πολλές αλήθειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου