Αναρτήθηκε 29/01/2009
Η Αττική στέναζε από την έλλειψη βασικώναγροτικών αγαθών πρώτης ανάγκης.
Το γάλα έπηζε στα βυτία που είχαν αράξει
πίσω από τα μπλόκα των εθνικών οδών.
"Τυρί και γιαούρτι θα έχουμε αύριο,
γάλα δεν έχουμε σήμερα", έλεγε ο νοικοκυραίος
της Αττικής.
Τα σούπερ μάρκετ έμοιαζαν λεηλατημένα.
Όπως τότε που ορμάγαμε γιατί φοβόμαστε
πόλεμο με την Τουρκία, έτσι και τώρα ρημάξαμε
τις κονσέρβες και τα μακαρόνια. Ράφια υπήρχαν πολλά,
εβαπορέ όμως ένα.
Ό,τι εκινείτο ή πετούσε στην πόλη τρωγόταν.
Αθηναίοι βγαίνανε με σφεντόνες στους δρόμους
και κυνηγούσαν με πέτρες τις δεκαοχτούρες
των συρμάτων της ΔΕΗ.
Οι γυναίκες μάζευαν χόρτα από τις νησίδες των δρόμων
και ραδίκια απ' όσα πάρκα δεν έκανε πάρκινγκ
ο Κακλαμάνης, υπουργός Αθηναίων.
Η σούπα γκαζόν στις δόξες της.
Υπήρχε και σχεδιασμός από αρμοδίους. Το βραβείο
του πιο όμορφου μπαλκονιού έγινε βραβείο
του πιο φαγώσιμου μπαλκονιού.
Στις γλάστρες της νοικοκυράς τέρμα τα λουλούδια
και η φούντα, γιατί αυτά ούτε σαλάτες μπορούσαν να γίνουν.
Τα μπαλκόνια οι αυλές και οι βεράντες γεμάτες
γλάστρες ντοματιές και αγγουριές με το μέτρο.
Αναρριχώμενη πρασινάδα μόνο οι φασολιές.
Οι αδέσποτες γάτες άρχισαν να εκλείπουν από τους δρόμους
και τις ταράτσες της πόλης. Όλοι θυμηθήκαν ότι οι Ιταλοί
έχουν καλές διατροφικές συνήθειες.
Τα κινέζικα και τα κορεατικά εστιατόρια σέρβιραν
σκύλο τηγανητό. Τα γιαπωνέζικα έφτιαχναν σούσι
με χρυσόψαρα από σπιτικά ενυδρεία.
Τα κασόνια με ποτά σκούριαζαν στις καρότσες,
αποκλεισμένα στα μπλόκα. Το ουίσκι Φαρσάλων
δυσεύρετο. Στα μπαρ οι πότες αρκούνταν
σε άφτερ σέιβ με πάγο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου